Kafamda ne kurduysam ne planladıysam sonra bi baktım sadece kendi kafamda yaşadığımı farkettim. İnsan her anlamda harekete geçmediği sürece kafasında oluşturduğu varsayımlarla hayatını sürmeye mahkum malesef. Geçen gün birkaç adım attım çok da güzel oldu valla. en azından kimin neyden ne kadar haberi olduğunu biliyorum şimdi.salak gibi takılmıyorum.
bir de diğer kuralım vardı hiçbir şeyi veya kimseyi başka bir şey için bekletme diye. beklete beklete bir hal oldum valla aylardan oldu ekim kaldım yaya. herkes bir şekilde yok yok yapamam edemem dedi işe girdi ben kaldım elim cebimde istanbullarda. e ben de haliyle artık armutları toplamamaya karar verdim. indirdim de beklentiyi sıfıra oh mis. sonuçta ben üniversite hayatım olmadan öncede aynı seviyede yaşıyordum şimdi de yaşıyorum başkasına bağlı şimdi veya önceden yaşadıysam o olmadan yaşadığım günler de olmuştu. demek hayata her türlü devam edebiliyorum ne bir kişiye, ne bir olaya, ne bir şehre bağlı bu insan ne de bir hayat düzenine. ben de hiçbir şeye bağlı değilim arkadaş bugün var yarın yokum... ve bence bu çok mutluluk verici. o yüzden bir gerçeğe bir saptamaya bağlı değilim. sonuçlar çıkarmamaya insanlar hakkında belli bir kanıya varmaya çalışmadan öylesine yaşıyorum.
zaman akıp geçiyor bense bir bulanık bir berrak zihnimle izliyorum o geçişi. gitsem il dışına mühendis olsam ne olur. burda birinin asistanı olsam ne olur. benim bir etiketim yok artık ben sadece şu anda varım yarın ne olacağım belli değil ben neden bir etiket koyayım ki kendime? ne gerek var yani?
