20 Ağustos 2011 Cumartesi

İnsan hiç karakter ikizine kızabilir mi?

Tıpkı bir ayna gibi sizin davranışlarınızın aynısını yapan biri mevcutsa çevrenizde ve yaptıklarını durup düşününce gerçekten onun davranışlarını hatalı buluyor ve o davranışlar sinirinizi bozuyorsa ne yaparsınız.

Nasıl bir insansın sen staj sorumlum olan mühendis? İş sorunlarını kendi kişisel sorunun haline getiren, hallolana kadar yüzünde ufak bir tebessüm zor oluşan. Langırt bilardo gibi kıçı kırık oyunlarda bile yenildiğin ya da kötü oynadığın için sinirden kendini kaybetmen. Tez canlılığın, her şeyi kontrol altına alma çaban. Bu hırs ve çalışkanlılığına karşı olarak da senin eş tesisinde ( aynı holdingin başka tesisi) senin yaşadığın sorunu patrona uyduruk bir değer söyleyerek işin içinden çıkan adamın takdir alması ve üstüne de sen niye aynısını yapamadın diye patrondan fırça yemen. Nasıl iş lan bu? Ben de öyle çabalayayım edeyim, okul iyi olsun, işimde verimli olayım biri kestirme yollardan işleri halletsin ve benden daha yüksek bir yerde olsun. Benden daha yüksek paralar, puanlar, takdirler alsın.

Biliyorum mühendis beni hiç sevmiyorsun ben de seni çok sevdiğim söylenemez. Ama sonra durup düşündüm ki biz birbirimizi değil kendimizi sevmiyoruz. Hırsımızdan, kibirimizden yaptığımız işleri beğenmiyoruz. Böyle olunca da hiç bir şey bizi mutlu etmiyor. Geçen gün beni çocukça bulduğum davranışlarınla çok sinirlendirdin az kalsın da ağlatıyordun ama düşündüm ki aynı davranışları ben de yapıyorum o yüzden kızamadım sana. Hatta ertesi gün bana gelip dert yanınca seni sevmeye bile başladım biliyor musun? Ama seninle hala göz göze gelmek istemiyorum,  kendimle henüz tam barışamadığımdan olsa gerek!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder