7 Ağustos 2011 Pazar

Olmadı Bitmedi Fiyakası.

Gün geçmiyorki bir insan diğer bir insana özenmesin imrenmesin. bir kişinin hayatında rutin olup şikayet ettiği bir şeyi size anlatırken hiç özendiniz mi? şimdi şikayet edene de nankör dememek lazım o da sıkılmış bu havada havuza gitmekten, vakit geçirmekten hoşlandığı kuzeni ile buluşmaktan ya da sürekli hava yolu kara yolu yolculuk yapmaktan... aslında elinden tamamen alınsa bu aktiviteler gerçekten üzülecek ama yine şikayet ediyor zaten. belki ben de şuan birilerine imrenirken belki evet daha açık konuşmalıyım kıskanırken, hayatım da şikayet ettiğim şeyleri başkaları istiyor. işte buna sanırım O'na nankörlük yapmak deniyor. O'nun küçük çocuklarıyız biz her zaman o düşünce seviyesine gelemiyoruz, bilinçaltından geliyor yapıyoruz bir şeyler, affedilmekten başka bir isteğim yok.


insan böyle özenedururken bir yandan da karşı tarafa karşı kendini sıkıyor nedense öyle dolu geliyor ki karşı taraf sen basılıyor da basılıyorsun. adamın sıkıldığı şeyi istiyorsun ya onun çöpünü istiyorsun çünkü, sonra da sana ilgi gösterilmek istendiğinde bundan hiç mutlu olmuyor sanki sana acıyorlar da yardım etmek istiyorlar gibi bir algılamaya girerek ne diyeceğini bilemiyorsun. ben ki araba hastalığı olan bir insan birinin daha çok sevdiğim insanın beni bırakmaya çalışması bunu dile getirmesi bile nedense bir anda bende bir gerilime yol açıyor. girmesin o sınırların içine kalsın herkes kendi sınırlarında kalsa da kimse kimsenin hiç bir şeyini bilmesin istiyor insan. gerçekleşse pişman olucağım biliyorum ama ben de bir şey istiyorum yanız kalmak

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder